Η πόλη απόκτησε το σημερινό της ρόλο την εποχή της Ενετοκρατίας. Τα σημαντικότερα κτίσματα αυτής της περιόδου χαρακτηρίζουν ακόμη την τοπογραφία της. Το ενετικό κάστρο που την περιέβαλλε έδωσε στην πόλη το παλιό όνομά της, Χάνδακας, λόγω της τάφρου που το προστάτευε. Το λιμάνι προστατευόταν από το φρούριο Rocca Al Mare, σήμερα με το τούρκικο όνομα Κούλες, ένα αυτόνομο κάστρο, μοναδικής αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας. Ενδεικτικό της ισχύος του κάστρου είναι το γεγονός ότι η πολιορκία του Ηρακλείου από τους Οθωμανούς διήρκησε 21 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1669. Στο νοτιότερο προμαχώνα του κάστρου, τον προμαχώνα Μαρτινέγκο, στέκει σήμερα ο τάφος του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη.

Η κρήνη του Μοροζίνι, τα Λιοντάρια, σήμερα είναι το πιο γνωστό μνημείο της πόλης, αλλά κάποτε αποτελούσε μία από τις ελάχιστες πηγές υδροδότησης στην οχυρωμένη πόλη. Με τον καιρό κτίστηκαν και άλλες κρήνες, μερικές από τις οποίες ακόμα κοσμούν τις πλατείες της παλιάς πόλης, όμως τα Λιοντάρια παραμένουν κεντρικό σημείο αναφοράς. Απέναντί τους, η αναστηλωμένη σήμερα Λότζια ήταν αρχικά το διοικητικό κέντρο της Ενετοκρατίας, ενώ σήμερα στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης.

Οι παλιές εκκλησίες του Ηρακλείου αποτελούν σύνοψη της ιστορίας του, καθώς άλλαζαν δόγματα αλλά και θρησκείες, κάθε φορά που η πόλη άλλαζε χέρια. Ο ναός του Αγίου Τίτου κτίστηκε το 961 από το Νικηφόρο Φωκά. Ανακαινίστηκε από τους Ενετούς, που τον έκαναν μητρόπολη των καθολικών, μετατράπηκε σε Βεζίρ Τζαμί από τους Οθωμανούς, γκρεμίστηκε από σεισμό το 1856, ξαναχτίστηκε το 1872 και ξανάγινε ορθόδοξος το 1926. Ο ναός του Αγίου Μάρκου κτίστηκε το 1239 και απετέλεσε εκκλησία των δουκών. Έγινε τζαμί, αλλά αποκαταστάθηκε στην αρχική του καθολική αρχιτεκτονική και σήμερα αξιοποιείται ως χώρος εκθέσεων. Η βασιλική του τάγματος των Δομηνικανών, των Αγίων Πέτρου και Παύλου, κτίστηκε το 13ο αιώνα. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η Αγία Αικατερίνη των Σιναϊτών, παλαιά μονή, στην οποία είχαν καταφύγει πολλοί σημαντικοί διανοούμενοι του Βυζαντίου, αναδεικνύοντάς την σε σημαντικό πνευματικό κέντρο. Εδώ άνθησε η Κρητική Σχολή αγιογραφίας και στην Αγία Αικατερίνη σώζονται μερικά από τα καλύτερα δείγματά της.

Μέσα και γύρω από την παλιά οχυρωμένη πόλη έχει αναπτυχθεί το σύγχρονο Ηράκλειο, μία αληθινή μεγαλούπολη, που σφύζει από ζωή και δραστηριότητα. Οι βασικοί άξονες της πόλης αποτελούν λογική συνέχεια των παλιών δρόμων, αποτελώντας ένα πραγματικό πέρασμα από την Ιστορία στο σήμερα.

Πλήθος αρχαιολογικών, λαογραφικών, ιστορικών και εκκλησιαστικών μουσείων υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο τον νομό. Εξαιρετικοί χώροι που ανασυνθέτουν και συστήνουν με ξεχωριστό τρόπο στους ταξιδιώτες το ιστορικό παρελθόν, την τέχνη και τον τρόπο λειτουργίας των τοπικών οικονομιών.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μουσεία παγκοσμίως, δεδομένου ότι φιλοξενεί τα σημαντικότερα ευρήματα του μινωικού πολιτισμού. Αξίζει να του αφιερώσετε περισσότερες από μία επισκέψεις. Με χιλιάδες ευρήματα ανασκαφών, από τον περίφημο δίσκο της Φαιστού μέχρι τα χρυσά κοσμήματα και τους πανέμορφους πήλινους χορευτές από το Καμηλάρι, το μουσείο ψιθυρίζει ιστορίες αιώνων.

Το Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου παρουσιάζει την εξέλιξη της πόλης διά μέσου των αιώνων. Κορυφαία εκθέματα της Μεταβυζαντινής Συλλογής του μουσείου είναι οι τρεις πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, που αποτελούν τα μοναδικά έργα του ζωγράφου που εκτίθενται στην Κρήτη. Μοναδικό ενδιαφέρουν παρουσιάζουν και οι αίθουσες Νίκου Καζαντζάκη, με προσωπικά είδη του συγγραφέα, καθώς και χειρόγραφα των έργων του.

Σε ένα μικρό αναπαλαιωμένο κτίριο στην καρδιά των Αρχανών φιλοξενείται η Αρχαιολογική Συλλογή Αρχανών, που περιλαμβάνει κάποια από τα πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής, καθώς και ορισμένα αντίγραφα, που τα πρωτότυπά τους φιλοξενούνται σε άλλα μουσεία.

Στο Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού Μυρτιά, εκτίθενται χειρόγραφα, βιβλία, προσωπικά είδη και φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του μεγάλου συγγραφέα.

Ένα παλιό σπίτι, δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής, στους Βώρους Μεσαράς, δίνει πνοή στο λαογραφικό πλούτο της Κρήτης. Το Μουσείο Κρητικής Εθνολογίας μιλάει για το ένδοξο παρελθόν της μεγαλονήσου.

Το μοναδικό φυσικό πλούτο της Κρήτης, αλλά και όλης της ηπειρωτικής Ελλάδας, παρουσιάζει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, που λειτουργεί στον κόλπο Δερματά, στην πόλη του Ηρακλείου.

Ο πυκνός ιστός αρχαιολογικών χώρων, που καλύπτει όλο το νομό, μαρτυρεί τη συνεχή κατοίκηση της περιοχής, από τα νεολιθικά χρόνια μέχρι σήμερα, και δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να ταξιδέψει νοερά σε όλους τους αιώνες της κρητικήςιστορίας και παράδοσης.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού αντιπροσωπεύει έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους ολόκληρης της Ελλάδας. Ανάμεσα σε ελιές, αμπέλια και κυπαρίσσια στο ύψωμα της Κεφάλας, αναπτύχθηκε το σημαντικότερο κέντρο του μινωικού πολιτισμού. Περιηγηθείτε στα ανάκτορα και στις ιδιωτικές οικίες, περπατήστε πάνω στους βασιλικούς δρόμους, ανακαλύψτε την ιστορία των ανασκαφών και αφουγκραστείτε το μέρος όπου άκμασε ένας από τους λαμπρότερους πολιτισμούς της ανθρωπότητας.

Πολύ κοντά στην Κνωσό, στην περιοχή των Αρχανών, επισκεφθείτε το ανακτορικό συγκρότημα στην Τουρκογειτονιά, το νεκροταφείο στο Φουρνί, που είναι και το μεγαλύτερο προϊστορικό νεκροταφείο του Αιγαίου, τη μινωική έπαυλη με το γνωστό πατητήρι στο Βαθύπετρο και το πολύ σημαντικό Ιερό στα Ανεμόσπηλια, όπου έχουν βρεθεί ίχνη ανθρωποθυσίας.θιλδινγ

Στο Καστέλλι Πεδιάδος μπορείτε να δείτε τα ερείπια της αρχαίας Λύττου ή Λύκτου, μιας από τις ισχυρότερες πόλεις της αρχαίας Κρήτης, η οποία ήταν αποικία των Σπαρτιατών. Η Λύττος κυριάρχησε στο νησί, και ιδιαίτερα στην Ανατολική Κρήτη. Καταστράφηκε από την αντίπαλη και ισχυρή πόλη της Κνωσού, κτίστηκε όμως ξανά και διακρίθηκε κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Φαιστού, όπου βρίσκεται το δεύτερο σε μέγεθος ανάκτορο της μινωικής Κρήτης, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, παρότι δεν έχουν γίνει αναστυλώσεις της ίδιας κλίμακας με αυτές της Κνωσού.

Επίσης, στην περιοχή της Μεσαράς επισκεφτείτε οπωσδήποτε την αρχαία Γόρτυνα, στο πολίτευμα της οποίας αναφερόταν με θαυμασμό ο Πλάτωνας. Ενδιαφέρον έχουν όχι μόνο ο αρχαιολογικός χώρος, αλλά και οι παλιές εκκλησίες. Μην παραλείψετε και τους θολωτούς τάφους στο Απεσωκάρι, λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα.

Μια επίσκεψη στα μινωικά ανάκτορα του νομού δεν θεωρείται ολοκληρωμένη αν δεν επισκεφτεί κανείς το ανακτορικό συγκρότημα στα Μάλια, το οποίο είναι κτισμένο σύμφωνα με την αρχιτεκτονική των ανακτόρων της Κνωσού και της Φαιστού. Από τα πιο σημαντικά ευρήματα που έχουν βρεθεί είναι το γνωστό χρυσό κόσμημα με τις δύο μέλισσες.

Πέρα από τα μινωικά ανάκτορα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι μινωικές επαύλεις, επιβλητικά σπίτια αξιωματούχων ή γαιοκτημόνων της εποχής, όπου γίνονταν η παραγωγή και η διακίνηση των γεωργικών προϊόντων. Τέτοιες επαύλεις συναντάμε στο μινωικό οικισμό της Τυλίσου, στην Αμνισό, τη γνωστή έπαυλη των Κρίνων, καθώς και στο Νίρου Χάνι.

Ξεχωριστής ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας είναι και τα οχυρωματικά έργα του Νικηφόρου Φωκά, που μπορείτε να δείτε στο λόφο της Ρόκας στον Προφήτη Ηλία.

Επίσης, περιηγηθείτε στο φρούριο του Παλαιόκαστρου στη Ρογδιά, χτισμένο από τους Βενετούς, οι οποίοι επιδίωκαν να ελέγξουν αποτελεσματικότερα τον κόλπο του Χάνδακα. Στο ίδιο χωριό σώζεται η ενετική έπαυλη των Καλλέργηδων, εξαιρετικό δείγμα κρητικοβενετσιάνικης αρχιτεκτονικής.

Ανάμεσα στους αμπελώνες και τους ελαιώνες του νομού, στις πλαγιές των βουνών και στις πεδιάδες της ενδοχώρας, απλώνονται οικισμοί και χωριά με ιστορία αιώνων. Ανακαλύψτε την πολυμορφία της τοπικής αρχιτεκτονικής παράδοσης, τα μοναδικά ιστορικά και φυσικά μνημεία και τη ζωή της Κρήτης, που κυλά εδώ σε διαφορετικούς ρυθμούς.

Οι Αρχάνες είναι ένας οικισμός πρότυπο, που από το 6000 π.Χ. φιλοξενεί την ανθρώπινη δραστηριότητα και συνεχίζει να σέβεται την ομορφιά και το περιβάλλον. Τα αρχανιώτικα σπίτια συνδυάζουν την αρχοντιά του νεοκλασικού με την απλότητα της αγροτικής κατοικίας. Πολλές βυζαντινές εκκλησίες βρίσκονται εντός και εκτός οικισμού, με σημαντικότερη αυτή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στη θέση Ασώματος.

H Επισκοπή Πεδιάδας ξεχωρίζει για το πλήθος των βυζαντινών εκκλησιών της. Επισκεφθείτε τις εκκλησίες του Μιχαήλ Αρχαγγέλου, της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Ιωάννη με τις ξεχωριστές τοιχογραφίες.

Στον παραδοσιακό οικισμό Σμάρι μην παραλείψετε να ανηφορίσετε στην Ακρόπολη Σμαρίου και να περπατήσετε στα γραφικά στενά του χωριού με τα πετρόκτιστα σπίτια και τις εκκλησίες του Σωτήρος Χριστού και του Άγιου Γεώργιου με τις θαυμάσιες αγιογραφίες.

Η Παλιά ή Άνω Χερσόνησος, δύο μόλις χιλιόμετρα νοτίως της πολύβουης Χερσονήσου, είναι ένας γραφικός οικισμός, με βυζαντινές εκκλησίες, παλιά πηγάδια και κτιστούς ξυλόφουρνους. Στην πλατεία του χωριού, γεμάτη παραδοσιακά καφενεία, τα βράδια του καλοκαιριού στήνεται γλέντι με μουσική και τοπικούς χορούς.

Στο Κράσι, στους βοριοδυτικούς πρόποδες της Σελένας, απολαύστε τη φύση με τα δάση αζιλάκων και σφενδάμης, δροσιστείτε στη Μεγάλη Βρύση, στο ψηλότερο σημείο του χωριού, και καταλήξτε στον αιωνόβιο πλάτανο της πλατείας. Στον ίδιο πλάτανο εκτυλίσσονταν σκηνές στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Καπετάν Μιχάλης».

Ο Ζαρός, στους νότιους πρόποδες του όρους Σαμάρι, είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής, διάσημο για τα νερά και το πράσινό του.

Ο Άγιος Θωμάς, σε υψόμετρο 530 μ. με πανοραμική θέα, πήρε το όνομά του από την παλιά τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Στην περιοχή ξεχωρίζουν τα λαξευτά σπήλαια που χρησιμοποιήθηκαν ως τάφοι και οι λαξευτές δεξαμενές νερού.

Στον Κόφινα, την ψηλότερη κορυφή των Αστερουσίων, βρίσκεται το χωριό Καπετανιανά. Σε υψόμετρο 750 μ. θα απολαύσετε τη μοναδική θέα στο Λιβυκό, τη φρουριακή αρχιτεκτονική του οικισμού και την ξεχωριστή εκκλησία της Παναγίας του 15ου αιώνα.

Ο Σίβας, παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός, στη νοτιοδυτική άκρη της πεδιάδας της Μεσαράς, είναι γνωστός για τις οικολογικές του καλλιέργειες, αλλά και για την τεράστια πλατεία του χωριού, με το Δημοτικό Σχολείο του 1864.

Οι εκκλησίες και τα μοναστήρια, ιδιαίτερα στην Κρήτη, δεν χρησίμευαν μόνο για την εκδήλωση του ισχυρού θρησκευτικού συναισθήματος των ντόπιων, οι οποίοι ζούσαν επί μακρόν υπό την εξουσία αλλόθρησκων αρχόντων. Είχαν επιπρόσθετα και έναν σημαντικότατο ρόλο ως νησίδες ελευθερίας, ως αυτόνομες παραγωγικές μονάδες για αποφυγή της αυθαίρετης φορολόγησης, αλλά και ως έσχατα οχυρά σε περίπτωση επαναστάσεων και συρράξεων. Η περιοχή είναι γεμάτη από καστρομονάστηρα, αλλά και μικρότερα εκκλησάκια, που διηγούνται με το δικό τους τρόπο την πλούσια ιστορία του νησιού.

Το Μοναστήρι της Παλιανής, στο Βενεράτο, είναι από τα παλιότερα της Κρήτης. Χτίστηκε στα ερείπια αρχαίου ναού και άκμασε επί βυζαντινής εποχής.

Η Μονή Σαββαθιανών, στη Ρογδιά, βρίσκεται σ’ ένα κατάφυτο τοπίο με πανοραμική θεά στις βόρειες ακτές του νησιού. Μια μικρή γέφυρα συνδέει το κύριο μέρος του μοναστηριού με την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, του 15ου αιώνα, τμήμα του οποίου είναι χτισμένο μέσα σε σπηλιά.

 

Η μονή του Αγίου Γεωργίου του Γοργολεήμονος βρίσκεται κοντά στο χωριό Κάτω Ασίτες. Η αρχαιότερη αναφορά στο ναό ανάγεται στο 14ο αιώνα και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρξε κέντρο επαναστατικών κινημάτων. Στον περίβολό του θα συναντήσετε έναν πλάτανο και ένα κυπαρίσσι που έχουν χαρακτηριστεί «διατηρητέα μνημεία της φύσης».

Ένα από τα πιο ακμαία μοναστήρια της Κρήτης, το πανέμορφο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης, βρίσκεται κοντά στον Κρουσώνα, στην πλαγιά του Ψηλορείτη. Χρονολογείται στα τελευταία χρόνια της Ενετοκρατίας στην Κρήτη και ήταν μία από τις πλουσιότερες μονές κατά την Τουρκοκρατία.

Η Μονή Βροντησίου, στη νότια πλευρά του Ψηλορείτη, κοντά στο χωριό Ζαρός, αποτέλεσε σημαντικό πνευματικό κέντρο κατά την περίοδο της Κρητικής Αναγέννησης. Εικόνες της μονής έχει φιλοτεχνήσει ο σημαντικότερος ίσως εκπρόσωπος της Κρητικής Σχολής, Μιχαήλ Δαμασκηνός, ενώ πιστεύεται ότι και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος μαθήτευσε στα εργαστήρια της σχολής.

Η Μονή Αγκαράθου, ανάμεσα στο Σγουροκεφάλι και το Σαμπά, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι από τα παλαιότερα μοναστήρια του νησιού και υπήρξε κέντρο αντιγραφής βιβλίων και φυτώριο εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων.

Η Μονή Επανωσήφη, στο κέντρο του νησιού, αρχιτεκτονικά ακολουθεί το ιδιαίτερο μοντέλο της λαϊκής κρητικής αρχιτεκτονικής του 17ου αιώνα. Στο μικρό μουσείο της μονής μπορείτε να δείτε σημαντικά κειμήλια και χειρόγραφα του 18ου αιώνα.

Η Μονή Οδηγήτριας, κοντά στο Αγιοφάραγγο, αποτελεί ένα αληθινό κάστρο που προστάτευε τους μοναχούς από τις πειρατικές επιδρομές. Το τέμπλο του καθολικού έχει σπάνιες εικόνες της Κρητικής Σχολής, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η μονή λειτούργησε ως κέντρο διάδοσης των καλλιτεχνικών ρευμάτων που έφταναν στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη.

Στη Μονή της Καλυβιανής, αφιερωμένη στην Παναγία, μπορείτε να δείτε το παλιό εκκλησάκι της, που χρονολογείται στον 14ο αιώνα, με ξεχωριστές αγιογραφίες. Τα υπόλοιπα κτίσματα είναι καινούργια και συνδυάζονται με την πλούσια φιλανθρωπική δράση του μοναστηριού.

Η Μονή Κεράς, κοντά στο οροπέδιο Λασιθίου, είναι ένα από τα σημαντικότερα μοναστηριακά συγκροτήματα της Κρήτης. Ξεχωρίζουν οι αγιογραφίες του ιερού, που ως τεχνοτροπία συνδέονται με το δραματικό ρεαλισμό της Μακεδονικής αγιογραφικής σχολής.

Αν και πλέον χωρίς μοναχούς, ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν το Μοναστήρι των Απεζανών στα Αστερούσια Όρη, με θέα το Λιβυκό και ξεχωριστή φρουριακή αρχιτεκτονική, η Μονή Σπηλιώτισσας, χτισμένη μέσα σε σπήλαιο κοντά στο Χουδέτσι, η Μονή Βαρσαμόνερου, κοντά στα Βορίζια, με εξαιρετικές τοιχογραφίες, και η Μονή του Αγίου Αντωνίου Άρβης στην έξοδο του ομώνυμου φαραγγιού, στη θέση του ιερού του Αρβίου Διός.

Οι θρησκευτικές γιορτές και τα πανηγύρια, τα πλούσια λαϊκά δρώμενα, οι γιορτές γαστρονομίας και οι πολιτιστικές δραστηριότητες πολυάριθμων συλλόγων και ομάδων, όλο το χρόνο, διαμορφώνουν ένα μοναδικό πολιτιστικό αποτύπωμα στην περιοχή. 

Ένα από τα πιο πλούσια φεστιβάλ πανελλαδικά είναι το Φεστιβάλ του Δήμου Ηρακλείου «Ηράκλειο - Καλοκαίρι», που λαμβάνει χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου. Με ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα, διεθνή ακτινοβολία και μετακλήσεις σημαντικών καλλιτεχνικών σχημάτων, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες γιορτές πολιτισμού. Το φεστιβάλ πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο στα κηποθέατρα «Ν. Καζαντζάκης» και «Μ. Χατζηδάκις», που βρίσκονται στην τάφρο των ενετικών τειχών, στο φρούριο Κούλε του ενετικού λιμένα, αλλά και σε πεζόδρομους και πλατείες της πόλης.

Κάθε καλοκαίρι στο λιμάνι του Ηρακλείου, ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος της πόλης διοργανώνει ιστιοπλοϊκούς αγώνες, μαθήματα ιστιοπλοΐας, κωπηλασίας και βόλτες στη θάλασσα για το κοινό, όπου συγκεντρώνονται οι λάτρεις της θάλασσας από όλο το νησί.

Η Γιορτή του Κρασιού στις Δάφνες, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, διαρκεί περισσότερο από δέκα μέρες και είναι αφιερωμένη στο δαφνιακό κρασί και την κρητική γαστρονομία. Η γιορτή πλαισιώνεται από παραδοσιακούς οργανοπαίχτες και εκθέσεις αγγειοπλαστικής αγιογραφίας και ζωγραφικής.

Στο χωριό Θραψανό, το αρχαιότερο κέντρο αγγειοπλαστικής της Κρήτης, κοντά στην γιορτή της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου, διοργανώνεται τριήμερο εκδηλώσεων υπό την ονομασία Γιορτή του Αγγειοπλάστη, ολοκληρώνονται με μεγάλο γλέντι.

Κάθε Αύγουστο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καστελλίου διοργανώνει τη Γιορτή του Ξενιτεμένου, με συναυλίες, εκθέσεις και θεατρικές παραστάσεις.

Οι Αποκριές, τα «Αποκριγιώματα» όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι, στα χωριά του Δήμου Ρούβα, στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη, και ιδιαίτερα στη Γέργερη, έχουν μακρά παράδοση, με πιο εντυπωσιακά τα δρώμενα της Καθαράς Δευτέρας. Παρωδίες, αναπαραστάσεις, σάτιρα σε ένα εντυπωσιακό κουβάρι, που η άκρη του φτάνει στο διονυσιακό θίασο.

Ο Δήμος Κόφινας την τελευταία Κυριακή του Μάρτη διοργανώνει μία σειρά από αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Κορυφαίος, ο αγώνας δρόμου και πεζοπορίας με διεθνείς συμμετοχές και τερματισμό στη σπηλαιώδη Μονή Κουδουμά.

Δεκάδες γυναικείοι συνεταιρισμοί και μικρές οικοτεχνίες που αναβιώνουν παραδοσιακές γεύσεις βρίσκονται διάσπαρτοι στο νομό. Την κουζίνα της περιοχής διαμορφώνουν το περίφημο ελαιόλαδο, τα ξεχωριστά τυριά, τα χόρτα, τα παξιμάδια, τα αρωματικά βότανα και πλήθος συνταγών που κρύβουν μέσα τους τη σοφία της κρητικής διατροφής.

Γευθείτε σαλιγκάρια με πλιγούρι, κουνέλι μαγειρεμένο με αρωματικά χόρτα, χοιρινό με σελινόριζα, καπρικό, καλιτσούνια και ξεροτήγανα με ευωδιαστό μέλι.

Επίσης, απολαύστε ψητές πέστροφες στο Ζαρό και, φυσικά, ολόφρεσκα ψάρια. Οι γευστικές απολαύσεις της περιοχής συμπληρώνονται από το περίφημο κρασί της.

Ο Νομός Ηρακλείου διαθέτει τρεις ζώνες ΟΠΑΠ, των Πεζών, των Δαφνών και των Αρχανών, με πανέμορφα επισκέψιμα οινοποιεία και ξεχωριστά μουσεία οίνου, τα οποία αποτελούν ιδανική αφορμή να γνωρίσετε την περιοχή με… τον οίνο οδηγό!

Οι Δρόμοι του Κρασιού του Νομού Ηρακλείου θα σας οδηγήσουν σε μερικά από τα ωραιότερα επισκέψιμα οινοποιεία της χώρας. Εδώ θα δείτε χάνια που μετατράπηκαν σε σύγχρονες οινοποιητικές βιομηχανίες, αλλά και μπουτίκ οινοποιεία, που θα δυσκολευτείτε να πιστέψετε ότι βρίσκονται στην Ελλάδα.

Μέσα σε κελάρια παλαίωσης με δρύινα βαρέλια, ανακαλύψτε την ισορροπημένη οξύτητα της λευκής βιλάνας, την αρωματική μαλβάζια, το βιδιανό που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και το πολλά υποσχόμενο θραψαθήρι. Από τις ερυθρές γευθείτε το κοτσιφάλι, το μανδηλάρι, το λιάτικο και ανακαλύψτε λέξεις, γεύσεις και αρώματα μοναδικά. Φυσικά, αν βρεθείτε φθινόπωρο στο νησί, αναζητείστε και ένα… «καζάνι», τη διαδικασία απόσταξης της ρακής σε κάποιο ιδιωτικό αποστακτήριο. Είναι γιορτή από τις λίγες!